Terug naar overzicht

Epiphany in Sevilla

19 Jul 2017

Hoe een faux-pas in Sevilla leidde tot een wel zeer bijzondere ervaring. In het zuiden van Spanje kwamen we opeens onszelf tegen…

Eind juni vertrokken Albert en ik op rondreis door Zuid-Spanje. Via Málaga aan de kust naar Granada, bekend van het Alhambra. Van daaruit verder naar Cordóba, waar we stilvallen bij de schoonheid van de Mezquita, om te eindigen in Sevilla, flamencostad in het hart van Andalusië. Een plaats met zó veel mooie historische gebouwen die eeuwen geschiedenis met zich meedragen. Prachtig levendige pleinen die verschuild liggen in een doolhof van kleurrijke straatjes en 'tabernas', waar de wijn rijkelijk vloeit en altijd vergezeld gaat van tapas. Sevilla ademt passie en daar word ik blij van!

Het is nog vroeg in de ochtend als we aankomen in deze stad van de flamenco. We huren fietsen en kiezen voor de historische route,  beschreven op het plattegrondje van de fietsverhuur. Rond drie uur lopen de temperaturen zo hoog op dat we besluiten in te checken in het hotel. Lichtelijk aangeslagen door de warmte (het is inmiddels 34 graden!) stappen we de koele lobby binnen van het smaakvol ingerichte ‘hospes’.

Bij binnenkomst ontvangen we meteen een verfrissend glas water van een zeer vriendelijke gastvrouw die perfect Engels spreekt. We voelen ons direct zeer welkom. Maar dan krijgt het verhaal een andere wending als ik mijn reserveringsbewijs aan de jongeman achter de balie overhandig.

We zitten in het verkeerde hotel! 

Mijn hoofd was al aardig rood van de zon, maar nu voel ik het schaamrood op mijn wangen branden. Ik verontschuldig me tot wel drie keer. De gastvrouw blijft echter hartelijk en nadat ze ons uitlegt hoe we bij ons hotel moeten komen, mompelen wij zoiets van: “Nou, misschien dan tot een volgende keer…”

De Spaanse geeft ons het visitekaartje van het hotel en zegt (heel slim): “So sorry you are not staying with us but… we have a very nice restaurant.” 

Van dat ‘aanbod’ maken we gelijk gebruik en reserveren voor diezelfde avond nog "a table for two, please". Terwijl we naar buiten lopen, zeg ik: “Weten we eigenlijk wel wat ons dit gaat kosten?” Albert wijst mijn bezwaar van de hand. Hij is al lang blij dat we onze ‘faux-pas’ op deze manier kunnen goedmaken. 

Rond halftien betreden we voor de tweede keer hotel ‘Las Casas del Rey de Baeza’. Deze keer niet in korte broek en Jezus-slippers, maar meer gekleed zoals dat hoort bij een stijlvol etablissement. Allerhartelijkst worden we verwelkomt in restaurant ‘Azahar’ en krijgen een tafeltje toegewezen dat uitkijkt op de idyllische patio van het hotel.

Na een korte blik op de menukaart wordt het al snel duidelijk dat we gaan voor het ‘Menú Degustación’, inclusief wijn zodat de financiële schade voor deze avond beperkt blijft.

De amuse en de daaropvolgende drie gangen, vergezeld van verschillende wijnen zijn meer dan voortreffelijk. Terwijl we denken dat hiermee onze avond ten einde komt, worden we blij verrast door gang nummer vier. Verbaasd kijken we elkaar aan. Hebben we het wel goed begrepen? De kaart was immers in het Spaans…

Bang om voor een tweede keer die dag een vergissing te maken, roepen we het vriendelijke meisje, afkomstig uit Argentinië, bij ons aan tafel voor nadere uitleg. “Nee hoor, u ontvangt een 6-gangen diner met bijpassende wijnen voor de prijs van 50 euro per persoon. Graag willen wij u met dit menu laten kennismaken met de Spaanse keuken en met onze chef-kok.” 

Heel even nog denken we dat ze gaat zeggen: “Smile, you’re on candid camera!”, maar niets is minder waar. Ook met de vijfde en zesde gang worden we overweldigd door de kwaliteit en presentatie van het eten.

Hier word ik zo blij van

Bij het afrekenen vergeet de serveerster de ‘agua con gas’ nog op de rekening te zetten. Als we dit melden, zegt ze met een glimlach dat deze fles voor haar rekening komt. Nogmaals kijken we elkaar verbluft aan. We bedanken ook de sommelier voor een fantastische en vooral heerlijke culinaire avond.

Terwijl we in het donker door de smalle straatjes van Sevilla lopen, zeg ik: “Hier word ik nou zo ontzettend blij van: een avond door het toeval ontstaan, eten in een prachtige ambiance met een hele goede prijs-kwaliteitverhouding.” En meteen voel ik de verbinding met onze eigen onderneming. Dát is ook wat wij met Joshi Eyewear betekenen voor onze opticiens. Een buitengewone bril leveren voor een uitstekende prijs in een prettige sfeer. Komen we in Zuid-Spanje zomaar even onszelf tegen, wát een bijzondere ervaring…

 

Geschreven door:

Ilse Kruijtzer

Laatste Blogs